ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΟΡΩΔΗΣ ΧΟΡΙΟΑΜΦΙΒΛΗΣΤΡΟΕΙΔΟΠΑΘΕΙΑ

Η κεντρική ορώδης χοριοαμφιβληστροειδοπάθεια είναι μια πάθηση της ωχράς κηλίδας, της κεντρικής δηλαδή περιοχής της όρασης. Ως επί το πλείστον είναι μια «καλοήθης» πάθηση, καθώς σε μεγάλο ποσοστό (που αγγίζει το 95%) είναι αυτοπεριοριζόμενη (φεύγει «από μόνη της» χωρίς θεραπεία). Αφορά κυρίως σε νέους ασθενείς (άνδρες περισσότερο από γυναίκες, 20-50 ετών).

Συμπτώματα κεντρικής ορώδης χοριοαμφιβληστροειδοπάθειας

Η κεντρική ορώδης χοριοαμφιβληστροειδοπάθεια εμφανίζεται συνήθως με θόλωση ή/και παραμόρφωση (μεταμορφοψία) της κεντρικής όρασης του ενός οφθαλμού. Συχνά ο ασθενής παραπονείται πως «κάτι δεν πάει καλά» με το ένα μάτι, πως οι λεπτομέρειες ή/και τα χρώματα της εικόνας εμφανίζονται «ξεπλυμένα», πως υπάρχει μια σκούρα «κηλίδα» στη κεντρική του όραση. Συχνά προηγείται περίοδος άγχους (stress) άλλοτε άλλου βαθμού και χρονιότητας. Καθώς η κεντρική ορώδης αμφιβληστροειδοπάθεια είναι συχνά υποτροπιάζουσα ο ασθενής αναφέρει παρόμοια επεισόδια θόλωσης (διάρκειας ημερών-εβδομάδων) στον ίδιο ή στον άλλο οφθαλμό στο παρελθόν.

Παράγοντες κινδύνου που αυξάνουν τη πιθανότητα εμφάνισης ή επηρεάζουν τη βαρύτητα της κεντρικής ορώδους χοριοαμφιβληστροειδοπάθειας

H πάθηση φαίνεται πως σχετίζεται άμεσα με το άγχος, ιδιαίτερα σε ασθενείς με προσωπικότητα «τύπου Α» (φιλόδοξοι, εργασιομανείς). Επίσης, φαίνεται πως τη πάθηση συχνά «πυροδοτεί» η χρήση κορτιζόνης, είτε σε μορφή χαπιών, είτε σε μορφή ενέσιμων ή εισπνεόμενων σκευασμάτων. Ασθενείς με ιστορικό κεντρικής ορώδους αμφιβληστροειδοπάθειας πρέπει να αποφεύγουν τη συστηματική χρήση κορτιζόνης, εφόσον αυτό βεβαίως είναι εφικτό. Ακόμη, φαίνεται πως η πάθηση επηρεάζεται από την εγκυμοσύνη, καθώς συχνά πρωτοεμφανίζεται σε εγκύους με μια «επιθετική» μορφή.

Διάγνωση κεντρικής ορώδους χοριοαμφιβληστροειδοπάθειας

Απαιτείται ένας πλήρης οφθαλμολογικός έλεγχος που περιλαμβάνει βυθοσκόπηση μετά από μυδρίαση της κόρης του οφθαλμού. Βυθοσκοπικά, παρατηρείται συλλογή υγρού κάτω από τη κεντρική περιοχή της όρασης (ωχρά κηλίδα), η οποία μπορεί να «χαρτογραφηθεί» περαιτέρω με την οπτική τομογραφία συνοχής της ωχράς κηλίδας. Με το τρόπο αυτό όχι μόνο επιβεβαιώνεται η κλινική υποψία της κεντρικής ορώδους αμφιβληστροειδοπάθειας, αλλά και «ποσοτικοποιείται» η βλάβη προκειμένου να παρακολουθηθεί η μετέπειτα εξέλιξή της. Επίσης, εφόσον ο οφθαλμίατρός σας κρίνει απαραίτητη μπορεί να πραγματοποιηθεί η αγγειογραφία (με φλουορεσκείνη ή/και πράσινο ινδοκυανίνης), ιδιαίτερα αν υπάρχει η σκέψη θεραπευτικής εφαρμογής «θερμικού» ή «ψυχρού» laser.

Θεραπεία κεντρικής ορώδους χοριοαμφιβληστροειδοπάθειας

Σε ποσοστό που προσεγγίζει το 95% των ασθενών η πάθηση αυτοπεριορίζεται, υποστρέφει δηλαδή χωρίς κάποια θεραπεία (με την αποφυγή βεβαίως – κατά το δυνατό – των παραγόντων κινδύνου που αναφέραμε προηγουμένως).  Εφόσον όμως η κεντρική ορώδης δεν υπόστραφεί εντός ενός λογικού χρονικού ορίου (που συνήθως πλέον προσεγγίζει τους 3 μήνες), ή εφόσον αποκτήσει κάποια κλινικά χαρακτηριστικά που μας δείχνουν ότι επίκειται μόνιμη βλάβη στα κύτταρα της κεντρικής όρασης, απαιτείται κάποιου είδους θεραπευτική παρέμβαση από πλευράς οφθαλμιάτρου.  Φαίνεται πως η αποδοτικότερη και ασφαλέστερη θεραπεία είναι η εφαρμογή του «ψυχρού» laser (φωτοδυναμική θεραπεία) με εξατομικευμένες παραμέτρους που αφορούν την ένταση και δοσολογία της θεραπείας.  Εναλλακτική λύση αποτελεί η εφαρμογή του «θερμικού» laser, μέθοδος όμως που έχει κάποιους τεχνικούς περιορισμούς βάσει της εντόπισης της βλάβης σε σχέση με το κέντρο της όρασης (σημείο προσήλωσης).  Εξελισσόμενες κλινικές μελέτες αναδεικνύουν το ρόλο νεότερων θεραπειών (ορμονοθεραπεία με RU486 – mifepristone, micropulse diode ablation κ.α.).  Στο Athens Vision εφαρμόζεται ολόκληρο το φάσμα θεραπειών της κεντρικής ορώδους αμφιβληστροειδοπάθειας πάντοτε σε εξατομικευμένη βάση.